新教人士否認一個人準備自己成義的可能性和必要性。這種理論的根基是:“人的意志、在原罪以後,因著人性的完全墮落,根本沒有行善的能力”。特倫多大公會議反對這個意見,宣佈如下:“如有人說……他(罪人)一點不需要用意志的行動準備自己,使自己適於成義,此人應受棄絕”(Si quis dixerit,……nulla ex parte necesse esse eum [ sc. impium ] suae voluntatis motu praeparari atque disponi : A. S. 鄧819,797等,814,817)。
特倫多大公會議告訴我們,信心是“得救的開始,一切正直的根源”(Per fidem jusrificari dicimur,quia fides est humane salutis initium,fundamentum et radix omnis justificationis. 鄧801;799,sine qua (sc. fide)nulli unquam contigit justificatio;同樣地鄧1793)。
至於成義所需信心的內容,一個人僅有所謂“依恃的信心”(fiducial faith)是不夠的,必須有神學的即信理的信心(confessional faith),這個神學的或信理的信心就是:基於啟示者天主的權威,堅信啟示的真理。特倫多大公會議宣稱:“誰說使人成義的信心不過是對天主仁慈的依恃……此人應受棄絕”。(Se quis dixerit,fidem justificantem nihil aliud esse quam fiduciam divinae misericordiae:A. S.鄧822;參考鄧798:“他們相信天主所啟示所允許的為真實”Credentes vera esse,quae divinitus revelata et promissa sunt;……鄧1789:信心之定義)。