特倫多大公會議反對喀爾文派與希臘正教神學家們的意見,定斷如下:“任何人認為對於尚未達理智年齡的兒童之得救,領聖體是必要的,此人當受絕罰”(Si quis dixerit parvulis, antequam ad annos discretionis pervenerint, necessariam esse Eucharistiae communionem, A. S. 鄧937;參考鄧933,1922)。實際上,既沒有規誡的必要性,也沒有方法的必要性。
特倫多大公會議隨康士坦斯大公會議之後,反對胡斯派人士,也反對那主張必須兼領體血的新教人士(雙式派人士utraquistes),明定單領一式(聖體或聖血)的合法性(Si quis dixerit, ex Dei praccepto vel ex necessita tesalutis omnes et singulos Christi fideles utramque speciem sanctissimi Eucharistiae sacramenti sumere debere, A. S.鄧934;參考鄧626)。其理由是:基督整個地在二式之一(聖體或聖血)中。